Eva

Eva was best duur, maar dan heb je ook wat. Ze weet wat ze wil en ze communiceert, in tegenstelling tot menig andere vrouw, helder en eenduidig. Ze lijkt in niets op haar naamgenote die ooit als eerste mens op deze aarde rondliep. Ze laat zich niet verleiden, al kan dat ook komen omdat ze nog nooit een sprekende slang heeft ontmoet. Ze is volgzaam en bereid om mij te helpen mijn doel te bereiken. En dan die stem, die prachtige stem met die zachte 'g' die menig hart doet smelten. Eva is mijn droomvrouw. Was mijn droomvrouw moet ik zeggen, want de laatste tijd doet ze anders.

Het was liefde op het eerste gezicht. Er was direct een 'klik.' Zij was in de aanbieding, ik had weinig geld. Dat doet toch iets. We gingen vaak samen op stap en steeds opnieuw ontdekten we mooie nieuwe wegen, kleine zandpaadjes en flitspalen. Zij liet me zien als ik te snel ging, speels, niet veroordelend. Ze vertelde ruim van tevoren wat ze van plan was en gaf me alle tijd en ruimte om daar aan te wennen. Ze gaf richting en snelheid aan, maar alleen als ik dat ook wilde. Ik wist zeker, dit gaat nooit meer over.

Maar de laatste tijd lijkt ze me op een dwaalspoor te zetten. In het begin dacht ik aan een vergissing, een ongelukje. Ik was, blind van de liefde, bereidt om haar het voordeel van de twijfel te geven. Maar toen ze drie weken achter elkaar sprak over een flitspaal die er niet stond vond ik het leuk geweest. Ik sprak haar er op aan. Eva zweeg. Ze werd minder koersvast en probeerde me te laten geloven dat de weg die ik koos de verkeerde was. Ik luisterde naar haar, maar toen ik elke keer opnieuw bedrogen uitkwam trok ik mijn eigen plan. En ja, ik had daarover best wat beter kunnen communiceren.
Enkele dagen later kwam de aap uit de mouw. Ze was boos omdat ik niet goed voor haar zou zorgen. Ik zou haar verwaarlozen. De beschuldigingen kwamen als een donderslag bij heldere hemel. Ik wilde het uitpraten, maar ze bleek niet voor rede vatbaar. Ze had een harde eis op tafel gelegd. Ze wilde updates, snel en veel. En dat was duur en tijdrovend. Ik voelde me bekocht. Eva en ik klikten juist zo goed vanwege de lage prijs en nu dit.

Ik weet inmiddels niet meer zo zeker of Eva en ik voor elkaar bestemd zijn. Uiteindelijk ben ik toch akkoord gegaan. Eva kreeg haar updates. Die waren duurder dan Eva zelf, maar ze zijn het waard. Het gaat tenslotte om het innerlijk. Toch is Eva veranderd. Ze lijkt verslaafd aan updates en wil er steeds meer. Ze is minder koersvast en ziet rotondes waar ze helemaal niet zijn. Maar ik weet hoeveel potentie ze heeft. Ik zal blijven knokken en zij ook. Ze probeert al tijden om de situatie 'om te draaien.' Dat noemt ze dan ook vaak hardop.

We zijn nog bij elkaar, al slapen we wel al tijden gescheiden. Zij in het dashboard-kastje en ik in bed. We moeten nog veel bespreken. Zo zegt Eva niet te roken, maar heeft ze wel om de zoveel tijd intiem contact met de sigaretten aansteker in mijn auto.  Kortom: we hebben nog veel te bespreken. En als we er echt niet uitkomen, ja dan heb ik geen keuze. Dan kies ik voor 'Bart.' Of voor een van de vele andere personages die ik, sinds de update, voor mijn TomTom kan downloaden.